Zesdaagse van Vlaanderen-Gent

Geschiedenis

De Zesdaagse van Vlaanderen-Gent is een wielersportevenement op de wielerbaan Kuipke (Citadelpark) in de Belgische stad Gent.De eerste Zesdaagse van Gent begon op 30 oktober 1922 op een demonteerbare piste van 210 meter in de grote hal van het Feest- en Floraliënpaleis dat was gebouwd voor de Wereldtentoonstelling van 1913. In 1927 werd een vaste piste van 160 meter in gebruik genomen, maar in de jaren 1930 werd daarop nog maar twee keer een zesdaagse gereden. Na de Tweede Wereldoorlog nam men in 1947 de draad weer op. In 1955 kreeg de zesdaagse een andere plaats op de kalender, namelijk in november (voorheen was het maart of februari). Daardoor zijn er in dat jaar twee zesdaagsen van Gent verreden, één in februari (seizoen 1954-1955), en één in november (seizoen 1955-1956). Op 12 november 1962 werd het Kuipke, zoals de velodroom algemeen werd genoemd vanwege haar kleine omtrek en erg steile bochten, door een brand verwoest. Een nieuw Kuipke met een baan van 166 m werd in 1965 in gebruik genomen.Tot de winnaars van de Zesdaagse van Gent behoren grote "zesdaagsenkoningen" als Rik Van Steenbergen, Peter Post, René Pijnen en Patrick Sercu, vaak gekoppeld aan top-wielrenners van het ogenblik zoals Rik Van Looy, Eddy Merckx en Roger De Vlaeminck, die mede als publiekstrekkers voor de zesdaagse fungeerden. Patrick Sercu werd later baandirecteur van het Kuipke en als zodanig mede-organisator van de Zesdaagse van Gent. Sercu is ook recordhouder in Gent wat betreft het aantal eindoverwinningen, hij spant de kroon met 11 zeges.