MKG

Info

Welkom bij de Sint-Christoffel of Kolveniersgilde van Mechelen

Geschiedenis

HISTORIEK

De par le duc de Bourgoingne, de Brabant, et de Lembourg Conte, de Flandre, d'Artois, de Bourgoigne, de Haynnau, de Hollande, de Zellande et de Namur.

Tres chers et bien aimez .......

Aldus luidt de aanhef van een Hertogelijk schrjven gericht aan het Mechelse stadsbestuur, waarin Filips de Goede Mechelen verzoekt hem:

" deux canonniers et autant de couleuvriniers"

ter beschikking te stellen om te helpen het ongehoorzame Gent opnieuw aan zijn gezag te onderwerpen.

De brief is gedateerd,

Lille le 6emme jour d'avril 1453,

Het is meteen het oudst gekende document waarin Mechelse Kolveniers worden vermeld.

Militaire dienstbaarheid aan de Heer behoorde tot de taken waartoe een Gildenbroeder zich verbond wanneer hij toetrad tot een gewapende gilde.

De stad had er voordeel bij aangezien zij in ruil voor die militaire bijstand privileges en rechten verkreeg, die de steeds in nood verkerende stadskas, konden spijzen. Het verlenen van die stedelijke rechten werden uiteindelijk een zware last voor het Bourgondische Hof. We merken dat de Hertogen beroep gaan doen op beroepssoldaten, aangevuld met huurlingen en avonturiers. Een systeem dat onder Keizer Karel V wordt veralgemeend. Militaire overwinningen worden gevolgd door plunderingen want, soldij voor soldaat of huurling was er steeds te kort. De militaire rol van de schuttersgilden is bij de aanvang van de 16de eeuw uitgespeeld. Voortaan houden zij zich nog enkel bezig met de bewaking van de stad. Vermaken zij zich met schietspelen, teerfeesten en stappen op in processies en ommegangen.

In 1504 verleent de stad Mechelen de Kolveniersgilde haar reglement. Bepaald wordt dat in ruil voor de bewakingsopdrachten de gilde vergoed wordt met kledij, lood en poeder.

Wie werd opgenomen in het getal der gezworenen?
Laat er geen misverstand over bestaan, alleen de gegoede en bezittende burgerij kon en mocht deel uitmaken van de schuttersgilde. Voor 'Jan met de pet' of zoals zij hem noemden 'de geringhste borger' was er in hun elitaire midden geen plaats.

De Sint-Christoffel- of Kolveniersgilde trok de wacht op aan de Overste poort (huidige Brusselpoort), de Hanswijkpoort en de Grote Markt. Andere Mechelse schuttersgilden bewaakten de andere poorten, openbare gebouwen en kerken. Er is niets nieuws onder de zon, ook toen werden er kunstschatten geroofd, ook toen was er straatvandalisme door jeugdige benden.

Een gildenhuis van de Kolveniers zal je tevergeefs zoeken. Alhoewel zij een woning hadden opgetrokken in de Sint-Jacobsstraat dat toegang verleende tot hun schiethof en nu nog steeds de Sint-Jacobsstraat afsluit, vonden zij dit te ver afgelegen van het stadscentrum en hielden zij er een “gildencamer" op na in diverse Mechelse herbergen.

In 1617 verleent de stad hun de toelating de bovenverdiepingen van het leegstaande "Oude Paleis" in te richten als “Gildencamer”.De benedenzaal werd vanaf 1638 gebruikt door de Rederijkerskamer De Peoene die er haar literaire activiteiten ontplooide.De bovenzaal werd door de Kolveniers ingericht als hun “Gildencamer”.Op de schouwbalk van de grote openhaard zijn nog steeds de kleurrijke versierselen van de Gilde te bewonderen. Het moet een prachtige zaal geweest zijn, de muren waren bekleed met Mechels Goudleer terwijl diverse schilderijen de ruimte rijkelijk versierden. Sommige van die schilderijen zijn heden tentoongesteld in het stedelijk museum “Hof van Busleyden”. 180 jaren zouden zij er verblijven.

De Franse bezetter zal onder het motto ' Vrijheid, Gelijkheid en Broederlijkheid' de gilden verbieden. Het nieuwe regime kon de georganiseerde, gewapende burger missen als kiespijn. Hun bezittingen werden verbeurd verklaart en in 1798 openbaar verkocht. Na 350 jaren hield de Kolveniersgilde op te bestaan.


HEDEN

Maken wij meteen een sprong naar 1983. In dat jaar ontstond, naar aanleiding van de organisatie van de VEDEA-mastercup wedstrijden, bij drie vrienden – met name Jan Severyns, Frans Gooskens, en Henry Van der Auwera –een idee om de draad van het historische verleden van de Kolveniersgilde op te rapen
en nieuw leven in te blazen. Onderzoek en studie zouden de antwoorden moet verschaffen.

Wat waren schuttersgilden?
Hoe kunnen wij ze inpassen in onze huidige samenleving?
Hoe geven wij haar een stevige fundatie waarop zij kan overleven?

Het heropstarten van een stedelijke schuttersgilde is niet een keuze maken tussen:

* al of geen historische kledij
* al of geen historisch wapens

maar, is vooral het creëren van een samenlevingsvorm waarin met wederzijdse achting, broederschap, vriendschap en altruïsme geen ijdele woorden zijn maar een levensvisie

Op 9 februarie 1984 werden de statuten van de v.z.w. Mechelse Kolveniersgilde in het Belgische Staatsblad gepubliceerd en was de heroprichting een feit.

4 jaar later, bezit de Kolveniersgilde opnieuw haar eigen schiethof. Zij slaagde er in om de militaire schietbaan gelegen aan de Zavelberg aan te kopen.

Tegenwoordig is onze accommodatie uitgerust met een aangename "Gildencamer" , werd er een 10 meter schietstand voor luchtdrukwapens bijgebouwd en samen met de bestaande infrastructuur, 75 meter stand bieden wij de schutter dan ook een rijke waaier van schietdisciplines aan.

OPENINGSUREN

Gildencamer:

Dinsdag van 20u tot 0u30
Vrijdag van 20u tot 0u30
1ste zaterdag van de maand van 14u tot 19u
Zondag van 10u tot 15u

Schietstanden

Dinsdag van 20 u. tot 22 u.- van 22 u. tot 23 u. alleen .22
Donderdag van 20 u. tot 22 u. uitsluitend zwart kruit.
Vrijdag van 20 u. tot 22 u.- van 22 u. tot 23 u. alleen .22
1ste Zaterdag van de maand van 14 u. tot 18 u.
Zondag van 10 u. tot 14 u.

"De Mechelse Kolveniersgilde vzw is een aloude schuttersgilde 1453 die de eeuwen oude tradities en geplogenheden combineert met de uitbating van een moderne, geautomatiseerde 75 * 25 *12 en 10 meter schietstand in de voorheen militaire schietbaan aan de Zavelberg te Mechelen."