Koninklijke Olvac

Info

Olvac is een Voetbalclub sinds 1957 in de Koninklijke Vlaamse Voetbalbond

Geschiedenis

Historiek

De speelplaats van het Onze-Lieve-Vrouwecollege en de deur van de sacristie vormden de ideale groeibodem voor het ontstaan van Olvac. In 1957 werd hier door de retorica lustig gevoetbald. Sommigen betreurden toen dat, eenmaal afgestudeerd, de voetbalkoorts zou verdwijnen. In oktober 1957 trokken Luc Van Damme,Milou De Naeghel ,Ludo Andriessen naar het bal van de oud-leerlingen van het college om toenadering te zoeken tot hun oudere voetbalmakkers.Enkele anciens waren met hun plannen,om een nieuwe club te stichten, onmiddellijk in de wolken. Kort daarop werden de statuten voor een feitelijke vereniging opgesteld en Luc Van Damme werd unaniem als kapitein en eerste voorzitter verkozen.
Een naam was snel gevonden, in navolging van OXACO, OSJB werd voor OLVAC gekozen De oud-leerlingenploeg werd op 31 oktober 1957 boven de doopvond gehouden.

Om in de sfeer te blijven van de vertrouwde collegekoer,werd eerst gevoetbald binnen de muren van Fort 1 aan de d’Herbouvillekaai. Vader De Naeghel, commandant van deze kazerne, loste zo het terreinprobleem op. Dat de organisatie toen nog in zijn kindervoetbalschoenen stond hoeft geen betoog. De ballen en uitrusting werden met instemming van Pater Leus, supporter van het eerste uur, uit het college ontvreemd. Met zijn fijne voetbalneus was hij ook de talentscout n°1 op het college. Vaak probeerde men de laatste jaars humaniora erbij te betrekken, maar dat was tegen alle regels in van de paters Jezuiëten. Het was dan ook Pater Leus, die daar een einde aan maakte en het wordt hem in de hemel zeker ten goede aangerekend dat hij strafstudie vergat te geven, omdat de kandidaat schoolblijvers vaak onmisbaar waren in de voetbalploeg.

Het eerste seizoen speelde men wekelijks vriendenwedstrijden. Zaterdagavond werd rendez-vous gegeven in de Gounod aan de toenmalige KNS. De taktiek werd – rijkelijk gestoffeerd – besproken. Sindsdien is het Onze-Lieve-Vrouwecollege steeds de ‘hoofdleverancier’ gebleven van onze club. Het was de tijd van voorzitters L.Van Damme, J.Van Meerbeeck. Het was ook de tijd waarin budgetten door gulle sponsors werden bijgepast, wanneer er een gat in de kas was.

Gesterkt door de sportieve successen sloot Olvac in 1958 aan bij het Vlaams Katholiek Sportverbond. Men vond toen onderkomen op het Noordkasteel

Inmiddels had Luc Van Damme zijn voorzitterschap afgestaan aan de heer Van Meerbeeck. Gedurende 15 jaar heeft de heer Van Meerbeeck zijn stempel op Olvac gedrukt.

Het principe dat sportiviteit en vriendschap in een vriendenclub primeerde boven het resultaat, was in die dagen dan ook grotendeels zijn werk. In 1961 slaagde de club er ook nog in met de drie bestaande ploegen in hetzelfde jaar kampioen te spelen. Voor de aanvang van het seizoen 1966-1967 werd eindelijk een echte thuishaven gevonden voor de uitgebreide Olvac-familie. Vanaf nu zou op het Ebes terrein in Kontich gespeeld worden. ’s Zondags werd ‘den Ebes’ exclusief aan Olvac voorbehouden: het werd dan ook spoedig een nieuwe ‘ thuis’,waar alle ploegen een onderkomen vonden.. Het Olvacclubleven draaide toen op volle toeren. Volgens insiders betekende het verblijf op Ebes een topperiode, zowel op sportief vlak als wat de sfeer aanging. De Beker Van Meerbeeck zag daar ook het licht. Na de onderlinge wedstrijden werd er gezellig nagepraat rond een succesvolle bbq.

Een mijlpaal in de geschiedenis van onze club, was de oprichting van de jeugdafdeling in 1971. A.Niesz, Raf Van de Walle en Pater Luk Arts waren de ‘scouts’ die de ‘koervoetballers’ op het college selecteerden en ’s zaterdags begeleidden. Sinsdien groeide het ledenaantal elk seizoen. De jeugdspelers trainden toen nog niet en de communicatie met de spelers gebeurde onder meer via een prikbord op het college. Elke jeugdploeg kreeg één wedstrijdbal en één oefenbal en moest het daarmee een gans seizoen redden. Te begrijpen wanneer men weet dat een voetbal in de jaren ’70 ongeveer 800 bfr. kostte, terwijl het jaarlijks lidgeld van een jeugdspeer 305 bfr. bedroeg.

M.Van de Walle zag, als voorzitter in 1974, de verhuis van de Ebesvelden in Kontich naar Mariënborgh gebeuren, waar Olvac zijn definitieve thuishaven vond

Tijdens de algemene vergadering van 26 juni 1976 werd Walter Brosens tot nieuwe voorzitter gekozen. In 1977 wordt de VZW gesticht. Dat jaar startte de jeugdafdeling met 4 ploegen, twee méér dan het seizoen ervoor. De jeugdspelers bleven toestromen en in het seizoen 1978-1979 kon Olvac al 6 jeugdploegen in lijn brengen. Er was echter ook een keerzijde aan deze medaille. Om meer wedstrijden te kunnen spelen met méér ploegen heeft men naast de spelers ook ploegafgevaardigden nodig en ouders die mee voor vervoer zorgden bij uitwedstrijden

Voorzitter M.Smits volgde W.Brosens op, na ongeveer tien jaar voorzitterschap. Zijn kort voorzitterschap is, nochtans één van de prettigste periode gebleven. Het seizoen 1980 – 1981 startte met 14 ploegen : 5 senioren en 9 jeugdelftallen. In dit seizoen slaagde Olvac erin dankzij haar inmenging in het federatiebeleid van de KKSFB de jaarlijkse cross naar Mariënborgh te halen. Olvac werd de grootste club binnen het Voetbalverbond met niet minder dan 9 jeugdploegen. H&Ch.Vermeulen,R.Maes,P.Boehlen,J.Van Oevelen, en J.Schoenmaeckers waren destijds de grote bezielers van de jeugd tijdens deze periode.

In 1986 deed de “Olvac jeugd” de beste transfer uit haar geschiedenis. Rudi Moens vervoegde onze club en zou méér dan 20 jaar lang (vooral achter de schermen) een ruggegraat zijn van de jeugdwerking en voor de vlotte doorstroming van nieuwe jeugdvoetballers vanuit het college zorgen.

In oktober 1990 besliste het Jeugdbestuur om te starten met een pupillen-werking. De nodige schikkingen hiervoor werden door Stefan Luyten,ondertussen jeugdvoorzitter, getroffen en het volgende seizoen was hun aantal reeds opgelopen tot méér dan 60. Veel spelers van de huidige eerste ploeg hebben trouwens hun eerste voetbalstappen gezet bij onze pupillen.

Voorzitters N.Daeseleire, C.Suy besteedden in de jaren ’85 tot’95 veel tijd en energie om onze club uit te bouwen en meer allure te geven.Het is ook onder hun voorzitterschap dat het 10 jarig contract met Mariënborgh is ontstaan.

In 1993-1994 : Zowel voor de Olvac-senioren als voor de jongeren werd het een geslaagd jaar: de sfeer in de 24 ploegen was uitstekend en lag aan de basis van heel wat sportgenot bij de meer dan 450 spelende leden.De enthousiaste inzet van tientallen trainers,ploegverantwoordelijken en bestuursleden resulteerde bovendien in enkele knappe resultatn in de eindrandschikking.

In 1994-1995 is onze club ,met meer dan 500 aangesloten spelers en bestuursleden, uitgegroeid tot de grootste vereniging van het KKVS.

Op 10 augustus 1995 werd Ph.Steger verkozen tot algemeen voorzitter van de vzw Olvac. Er zou onmiddelijk prioriteit gegeven worden aan de jeugd,het eerste elftal en de samenwerking met de federatie. Voor de jeugd,werd er meer materiaal aangekocht;nieuwe trainers en begeleiders werden door. St.Luyten (de toenmalige jeugdvoorzitter),ingelijfd. Hoofdtrainer P.Vandeputte werd ingehaald om Olvac 1 weer terug naar de hoogste regionen te loodsen

In de verschillende instanties van het KVV:bemiddelingscomité,scheidsrechterscomité,pedagogisch comité,Eerste aanleg,Overlegraad,RvBe KVVS, zetelen ondertussen verscheidene Olvac leden.

In deze periode werd er ook beslist om de club op een ietwat professionele manier te leiden. Nieuwe ideeën over sponsering,samenwerking met sportwinkels en Mariënborgh ontwikkelden zich toen. Het bleek nodig te zijn,daar het jaarlijks budget dat jaar toch zo’n 1,2 miljoen BF bedroeg. Dat de club vandaag een goed beleid heeft,is zeker te danken aan I.Swalens,jarenlang actief op en langs het veld. Als penningmeester, gaat hij nog steeds achter elk ontbrekend lidgeld aan. Mede door de oprichting van de“Goodwill Ambassadors” en het aantrekken van andere sponsors,kan Olvac nog steeds terugkijken op een gezonde financiële situatie.

In januari 1996 behaalde Olvac een onovertroffen succes in de jaarlijkse KVV cross.Zowel bij de dames als bij de heren,veroverde Olvac de vier beschikbare bekers

Op 18 mei 1996 schreef onze Jeugdafdeling echt geschiedenis : met liefst 4 ploegen plaatste Olvac zich voor de vijf te spelen finales van de Beker van Antwerpen

De allergrootste bezieler gedurende 40 seizoenen bij de Olvac, was Raf Van de Walle. Niet alleen als secretaris, speler van de eerste ploeg maar vooral als duivel-doet-al, was hij er altijd voor iedereen. Hij haalde de meest gewaagde trucjes uit, om de ploegen volledig te krijgen. Spijtig genoeg,overleed “Rafke”. Op 16 juni 1998 verloor Ph.Steger,ondertussen algemeen voorzitter geworden, samen met heel Olvac een trouwe vriend en goede medewerker in het Olvacbestuur. De taken van Raf,en dat waren er veel,werden vanaf dit ogenblik verdeeld. De beker “Raf van de Walle” voor seniorenploegen werd ,onder impuls van P.Vandeputte ,geboren.

Uiteindelijk lukte P.Vandeputte in 2000 kampioen te worden met het fanionelftal. Terug naar Eerste Afdeling… Er werd eindelijk terug gefeest op Olvac . Onze kampioenen haakten echter één voor één af en een nieuwe ploeg diende gemaakt te worden. Onder impuls van P.Vandeputte en T.Swalens werd een geweldige doorstroming toegepast: “De beste jeugdspelers zouden een categorie hoger spelen”. Om dit project te laten slagen,werden gedurende een vijftal jaren onze A elftallen bij de jeugd, onthoofd van hun sterkhouders, zodat de resultaten in die jaren wat minder waren.. Daarbij kwam het afhaken van verschillende ervaren jeugdtrainers .

Door de onmogelijkheid om voor alle spelers een gepaste begeleiding te vinden, was OLVAC vanaf het seizoen 2002 – 2003 verplicht haar jeugdwerking in te krimpen. Het aantal jeugdploegen werd verminderd naar 11.

In 2004 werd de vzw OLVAC aangepast aan de allernieuwste wetgeving en onze clubstatuten en RIO’s dienen vandaag als model voor vele sportclubs.

We schrijven 9 maart 2008 : een historische dag voor Olvac. Na steeds kortbij geëindigd te zijn in de rangschikking gedurende een vijftal jaren,werd het fanionelftal, uitgerekend op de vijftigste verjaardag van de club,kampioen in Eerste Afdeling. De keuze om D.Papanikitas in te lijven als nieuwe hoofdtrainer,bleek de goede te zijn..Na 39 jaren spelt Olvac terug in Ere Afdeling. Door de goede jeugdwerking en deze doorstromingpolitiek gedurende al die voorbije jaren heeft Olvac nu een volwaardig Eerste elftal.



Het vijftigste Olvacjaar was dan ook één groot feestjaar. De kers op de taart was de eretitel toegekend door koning Albert II ; vanaf nu zou de club ‘Koninklijk Olvac’ heten. Enkele bestuursleden werden in het Provinciehuis ontvangen om de oorkonde in ontvangst te nemen. Het jubileumjaar werd afgesloten met een Galadiner en een zonovergoten familiedag

Het volgend jaar,in 2008, richtte Olvac onder leiding van I.Swalens (toenmalige penningmeester) een damesploeg op. Dit was ook uniek in de analen van Olvac. De beginjaren waren eerder moeilijk. Veel meisjes moesten nog veel leren. Ivan deed dit echter met veel kennis en geduld. Steeds lukte hij erin om jaar na jaar nieuwe dames en meisjes te vinden. Het damesvoetbal werd bij Olvac met de jaren een waar begrip.

De volgende jaren waren succesvol voor ons fanionelftal en tot op heden speelt dit elftal nog steeds in Ere Afdeling. In mei 2009 werd de finale van de beker van Antwerpen gehaald,maar net verloren van VDP (1-2). Het volgend jaar was het echter raak! De finale in 2010 werd onder leiding van trainer en Olvacman P.Vandeputte gewonnen van Cantincrode (2-1) tijdens een vrij tumultueuze match. Dit was uniek in de geschiedenis van de club. Twee weken later won de club de nationale eindronde in Genk en werd Olvac winnaar van de Beker van Vlaanderen. De successtory van het fanionelftal was doorheen de jaren de verdienste van onze seniorenvoorzitter F.Plettinck,die reeds een aantal jaren de coördinatie bij de senioren deed.

Naar aanleiding van de bewogen bekerfinale en enkele vergrijpen tegen onze normen en waarden tijdens het seizoen 2009-2010,werd door toenmalige voorzitter Ph.Steger een Ethische Commissie opgericht bij Olvac. Dit is een adviesorgaan, die bepaalde onregelmatigheden bij spelers en begeleiders opving,beoordeelde en doorgaf aan de Raad van Bestuur om eventuele sancties uit te brengen. We wilden terug aan een 'propere club' werken. Tot op heden ondertekenen al onze leden trouwens onze Rio's ,bij betaling van hun lidgeld

Het eerste decennia van deze eeuw was ook financieel bepalend voor de verdere uitbouw van de club.Nieuwe sponsors werden aangetrokken,een nieuwe partner -sponsor- werd contractueel vastgelegd en gemeentelijke subsidies werden aangevraagd. Onze maatschappelijke zetel verhuisde daarom in 2011 naar Edegem.

Vanaf 2004 werd onze jeugd geleid door F.De Roeck,die er steeds in slaagde een perfecte organisatie en struktuur te hebben.Frank was ook de gentleman in de club,die steeds alle partijen verzoende bij crisissituaties. In 2011 gaf hij de fakkel door aan de nieuwe jeugdvoorzitter W.Dierick.

Na achttien jaren voorzitterschap besloot Ph.Steger in 2013 zijn mandaat niet meer te vernieuwen.Het bestuur ,onder impuls van de nieuwe voorzitter Ivan Swalens,zou hem later tot Ere Voorziter uitroepen.

Naast het voorzitterschap, het penningmeesterschap (meer dan 35j) en damesverantwoordelijke,profileerde Ivan Swalens zich al duivel doet als van Olvac.Hij beëindigde zijn voorzitterschap in 2014 met een nieuw project voor de club: nl. Onli,een softwarepakket,die mogelijkheden zou bieden ten aanzien van financies , communicatie,website enz..

Gedurende verscheidene decennia had Olvac (en nog) steeds dezelfde sekretaris (gelet een kleine onderbreking) na het overlijden van Raf Vandewalle in 1998: Rudi Moens. Een man met weinig woorden,maar grote daden voor de club.Al de administratie,uitstellen van matchen,aanleg terreinen,medische dossiers ,communicaties met het Kvv werden door hem behandeld. Uren werk dus!

Na de Algemene Vergadering van 26 april 2014 werd W.Dierick (tijdens de daaropvolgende Raad van Bestuur) verkozen tot algemeen voorzitter van de club.Vijf nieuw leden werden als beheerder gekozen;hoofdzakelijk uit de jeugdafdeling.

Een nieuw tijdperk breekt aan!

"Koninklijke Olvac is een Belgische voetbalclub uit Edegem, Antwerpen. Olvac bevat op dit ogenblik 8 seniorenploegen en 31 jeugdvoetbalploegen waaronder 2 meisjesploegen. Sedert 2015-2016 heeft Olvac ook een Bloso-licentie voor het aanbieden van Multimove aan kinderen jonger dan 6. Kom ons zeker eens bezoeken!"