Boekentoren

Geschiedenis

De Boekentoren is een 64 meter hoge toren in de Belgische stad Gent. Het is een ontwerp van de Belgische architect Henry Van de Velde en het meest opvallende voorbeeld van modernistische architectuur in de stad. Als de belangrijkste opslagplaats van de Gentse universiteitsbibliotheek, herbergt de toren zo'n 3 miljoen of 46 kilometer boeken. De Boekentoren is een belangrijk symbool voor de universiteit en de stad Gent.GeschiedenisHenry Van de Velde doceerde van 1926 tot 1936 Bouwkunst en Toegepaste Kunsten aan de Gentse Universiteit. In 1933 werd hem (hij was toen zeventig), gevraagd een nieuwe universitaire bibliotheek te ontwerpen. In dezelfde opdracht zaten ook de nieuwe gebouwen voor de instituten van Kunstgeschiedenis, Dierkunde en Farmacie. De bouwplaats was het voormalige De Vreesebeluik of de Cité Ouvrière op de Blandijnberg, het hoogste punt van de stad. Van de Velde opteerde voor een toren als baken van de wetenschap; een vierde toren die zich kon meten met de drie torens waar Gent om bekendstaat: die van de Sint-Niklaaskerk, de Sint-Baafskathedraal en het Belfort. Het ontwerp was omstreden en er kwam zelfs een alternatief plan met een langwerpig gebouw van de tekentafel van architect Armand Cerulus, maar Van de Veldes ontwerp haalde het uiteindelijk toch. In 1935 waren de definitieve plannen klaar. Het werd een toren van 64 meter hoog, met 20 verdiepingen, 4 kelderverdiepingen en een belvedère als uitkijkplatform. Als symbool voor de moderniteit koos Van de Velde een constructie uit beton, waarvan de sokkel bekleed is met arduin. Het grondplan kreeg de vorm van een Grieks kruis, om de verbinding tussen hemel en aarde en de vermenging van tijd en ruimte te symboliseren.