VV Volkegem

Info

VV Volkegem is een Belgische voetbalclub uit Oudenaarde. De club is aangesloten bij de KBVB met stamnummer 8988 en heeft blauw en geel als kleuren.

Geschiedenis

VV Volkegem - Korte historiek …

VV Volkegem is volgens de oudste clubstatuten in het bezit van de KBVB, opgericht op 2 januari 1980. De club bestond voorheen onder de naam FC 't Roosje. Die speelde op de weide van boer Wieme gelegen langs de Rekkemstraat achter Café 't Roosje. Julien Ghijs was de gangmaker en bleef gedurende jaren voorzitter en de grote promotor van het voetbal in Volkegem.
De kleedkamers van de club waren opgetrokken achter het café dat ook het lokaal was van de club. Toen eind de jaren '70 het lokaal 'Café 't Roosje' werd onteigend voor de verbreding van de Rekkemstraat moest worden uitgekeken naar een ander lokaal en tevens ook naar een nieuw terrein.
In 1980 werd aan het de la Kethulleplein een weide gehuurd achter de hoeve Gijselinck. Daar werden met veel helpende handen de nieuwe kleedkamers en kantine opgetrokken.
De club kreeg toen als nieuwe naam 'VV Volkegem' en speelde aanvankelijk in het Liefhebbersverbond (KBLVB). Herman Schepens werd voorzitter en wijlen Eric Delmaire secretaris. Julien Ghijs bleef ‘manager’ avant la lettre. In het bestuur van toen zetelden ook Eric Decordier en Noël Christiaens.

Na vijf seizoenen bekwam de club op 1 juli 1985 haar aansluiting bij de KBVB met stamnummer 8988. Op dat moment werd ook de vzw Voetbalvereniging Volkegem opgericht. Er werden nieuwe kleedkamers gebouwd achter de kantine en de kantine werd uitgebreid met de vroegere kleedkamers. Er werd aangetreden in 4de provinciale. Spelers, Manu De Vos en Denis Vanderbeken startten tevens met een jeugdwerking.
In 1987 verhuisde de jeugd naar een nieuw terrein in de wijk Opperije-Hongerije. Het eerste jaar werd een afgedankte autobus gebruikt als kleedkamer. Met financiële inbreng van enkele jeugdbestuursleden werd in het tussenseizoen een tweedehands houten chalet aangekocht en terug opgebouwd als kantine met kleedkamers. Dit gebouw is tot vandaag en enkele herstel- en uitbreidingsbeurten nog steeds het onderkomen van onze ploegen. Onder leiding van Louis Méchant groeide de jeugdwerking van VV Volkegem tot een begrip in de regio.

Na een aanpassingsperiode van een paar jaar in de KBVB ging het VV Volkegem sportief voor de wind. In 1990 al werd de promotie naar 3de provinciale gevierd. Volkegem eindigde tweede op één puntje van de titel en kon samen met Nederzwalm (ter ziele gegaan), VV Etikhove (nu KVV Vlaamse Ardennen) en Grotenberge (nu Elene-Grotenberge) de promotie vieren. Het werd een onvergetelijk feest ploeg met een heuse kroegentocht (ja, die waren er toen nog) door Volkegem met de hele ploeg op de boerenkar van boer Vos.

In deze jaren werden heel wat historische burenduels met Racing Mater, Door Eendracht Sterk Leupegem en FC Petegem/Schelde ‘uitgevochten’. Ook de wedstrijden tegen VV Horebeke, Nederzwalm en VV Etikhove brachten heel wat volk op de been. Vooral de derby’s die op kermis Volkegem werden gespeeld, trokken geregeld drie tot vierhonderd toeschouwers. Aantallen waarvan we nu nog slechts kunnen dromen.
Dat de publieke belangstelling voor de burenduels groter was dan vandaag mag blijken uit enkele foto’s van de derby tegen RC Mater in april 1989.

De toestand van het veld op het de la Kethulleplein was een voortdurende zorg. Na een felle regenbui werd het terrein onherroepelijk herschapen in een modderpoel. Van een grasveld was na nieuwjaar zelden nog sprake. Tussen 1995 en 2000 werd ernstig werk gemaakt van de verbetering van het terrein. Zo werden achtereenvolgens bijkomende drainage aangebracht, verlichting geplaatst en diepbeluchting uitgevoerd en 200 ton zand aangebracht. Tevens werd een oefenveld aangelegd naast het speelveld. Al deze ingrepen verbeterden sterk de bespeelbaarheid van het terrein, maar de club kon hiervan jammer genoeg slechts een paar jaar genieten.
In 1999-2000 veranderde het terrein aan het de la Kethulleplein van eigenaar en moest VV Volkegem uitkijken naar een nieuwe locatie voor het eerste elftal en de reserven. In Volkegem is geen geschikte plek te vinden die ook aan de stedenbouwkundige voorschriften voldoet. Samen met spelers, jeugdspelers en ouders betoogden we zelfs voor het stadhuis en bezetten de schepenzaal tijdens een gemeenteraad.
Uiteindelijk -na heel wat onderhandelen met het stadbestuur en met oppositie van de buurtbewoners van het jeugdterrein in de wijk Opperije- vond de eerste ploeg toch een onderkomen op ons jeugdterrein. Al sinds 1987 hebben de jongeren uit de wijk zich op dit terrein vlakbij de woonplaats kunnen uitleven. Jarenlang was het terrein ook de locatie waarop de ‘Rekkemfeesten’ werden gehouden, een trefpunt en ontmoetingsmoment voor alle inwoners van de wijk en de buren uit de Rekkemstraat.

In de periode 1997-2004 kende VV Volkegem meermaals moeilijke momenten. Volgens tal van buitenstaanders, 'concurrenten' of misschien zelfs insiders lag de club meermaals op sterven. De opsplitsing in twee afzonderlijke VZW's resulteerde in een totaal gescheiden werking die het voortbestaan van de club op zeker moment zelfs in gevaar bracht.
Eind de jaren '90 komt er gelukkig toenadering tussen de beide VZW's. Met steun van de stad Oudenaarde kon het het jeugdterrein in de wijk uitgebreid worden, zodat er ook wedstrijden met eerste elftallen konden gespeeld worden.

De verhuis brengt uiteraard zware financiële inspanningen met zich mee voor de club, die het financieel al moeilijk had. Maar de verhuis heeft ook een belangrijk positief effect op de toenadering tussen het jeugdbestuur en het bestuur van het fanionelftal. De jeugdwerking, die toen op een laag pitje stond, kreeg nieuwe impulsen en begon aan de wederopbouw.
VV Volkegem overleefde ook de 'gedwongen' verhuis wegens de verkoop van het terrein aan het de la Kethulleplein.
Ondermeer de gedwongen verhuis, de daaruit volgende kosten en enkele fouten uit het verleden leidden tot een moeilijke financiële situatie. Die had in 2003 de degradatie van de club naar 4de provinciale tot gevolg.
Sinds het seizoen 2003-2004 speelde VV Volkegem opnieuw in 4de provinciale. Er werd noodgedwongen, doch bewust gekozen voor een andere koers met eigen jeugdspelers. Met die jeugdspelers, aangevuld met een paar ervaren spelers, werd in 2010 de eindronde gehaald. Deze eindronde in een poule met Sint-Gillis-Dendermonde en SK Kruishoutem werd winnend afgesloten. VVV promoveerde onder de begeesterende leiding van trainer Wim Lodens naar 3de provinciale. Jammer genoeg haakten in het tussenseizoen enkele sterkhouders af wegens beroepsredenen of blessures, waardoor we de nodige kwaliteit misten om het in 3de provinciale waar te maken. VVV degradeerde weer naar 4de aan het einde van het seizoen 2010-2011. De generatie waarmee de promotie werd behaald hing geleidelijk de schoenen aan de haak.
Intussen maken veel spelers van deze succesploeg furore bij de zondagreserven.

De voorbije periode moest noodgedwongen weer gebouwd worden aan een nieuw team.
Dit biedt ons de mogelijkheid om onze eigen jongeren volop de kans te geven in het eerste elftal.

De inzet voor de jeugdwerking begon ook te lonen. Bij zoverre dat ons enige speelveld in de wijk zwaar te lijden had onder de overbezetting. Immers alle ploegen trainden en speelden hun wedstrijden op dat ene veld.
Gelukkig kon VVV in augustus 2008 de accommodatie van het ter ziele gegane DES Leupegem overnemen. Daardoor kreeg de club de beschikking over 2 volwaardige speelvelden en een oefenterreintje. Zo kon de club verder groeien.

In december 2010 werd de club in Leupegem geconfronteerd met een zware overstroming. In de kantine stond het waterpeil op anderhalve meter. Gelukkig bleef het bij die ene keer.

De geruchtenmolen die elk seizoen weer berichtte dat VV Volkegem zou ophouden te bestaan is de laatste jaren stilgevallen.
De club werkt in stilte aan een gezonde structuur en verdeling van taken. Dat gaat nog gepaard met enkele kinderziekten, maar begint stilaan vruchten af te werpen.
Met de nodige groeipijnen en de trubbels die elke vereniging wel eens meemaakt, zetten een aantal gedreven bestuursleden en gemotiveerde medewerkers de clubwerking verder. Nieuwe medewerkers dienen zich aan om samen met enkele ouwe getrouwen de kar te trekken.

VV Volkegem heeft net als elke plaatselijke vereniging een specifieke opdracht en vindt daarin ook zijn voornaamste bestaansreden.
Met 320 aangesloten leden wil deze voetbalvereniging, naast de andere verenigingen, een belangrijke schakel zijn in het gemeenschapsleven van Volkegem zelf. Net als de school, de jeugdbeweging, e.a. is het voetbal een ontmoetingsplaats van jong en oud. Bijgevolg vervult de club - net zoals elke andere sport-, jeugd- of culturele vereniging - een belangrijke sociale en opvoedkundige rol.

De kleine plaatselijke dorpsgemeenschappen verdienen het naar waarde geschat te worden als motor van sociaal, cultureel en sportief leven.
Daarom zoekt VV Volkegem niet om te fusioneren met andere 'grotere' clubs. We zullen er alles aan doen om als autonome club verder te blijven bestaan voor mensen van Volkegem, Edelare, Leupegem en Ename. Wij opteren daarom om de eigen jongeren volop speelkansen te geven.
VV Volkegem wil staan voor (eigen) jeugd, voor gezonde sportiviteit, kameraadschap, ambiance,… én voor een beleid dat het mogelijk maakt om dit te realiseren.