Sint-Salvatorskathedraal

Info

De kathedraal is een plaats van gebed en meditatie. Ze herbergt tevens een ongemeen rijk kunstpatrimonium gaande van de 7de tot de 21ste eeuw.

Geschiedenis

Sint-Salvatorskathedraal

De Sint-Salvatorskerk wordt de oudste kerk van Brugge genoemd met een geschiedenis die teruggaat tot omstreeks 850. De oudst bewaarde schriftelijke vermelding dateert van 988 en vanaf 1086 is er sprake van een parochiekerk. In 1127 werd een herbouwde Sint-Salvatorskerk ingewijd. Het moet een omvangrijke Romaanse kerk geweest zijn. De onderbouw van de huidige toren dateert nog uit deze periode.
Omstreeks 1275 wordt de gotische kerk aangevat. Men begon met de bouw van het hoogkoor, geïnspireerd op de kathedraal van Doornik. Geleidelijk aan groeit de kerk uit tot een driebeukige basilicale kruiskerk met een transept, een vierzijdige toren aan de westkant en een koor met kooromgang en vijf kranskapellen.
De kerk is ongeveer 100 meter lang, de toren bijna 80 meter hoog. Het driebeukige schip is vier traveeën diep. De typisch gotische verticaliteit vinden we zowel in het schip als in het koor terug: een drieledige opstand bestaande uit een spitsbogenarcade op bundelpijlers, een triforium en spitsboogvensters.
In de loop der eeuwen werden nog verschillende kapellen aangebouwd: de Sint-Jacobskapel, de Schoenmakerskapel, de Droogscheerderskapel en de Kousseschepperskapel. Naast de kranskapellen in de noordelijke kooromgang bevinden zich nog twee kleinere kapellen: de Heilige Katharinakapel (of ook de Wagenmakerskapel genaamd) en de kapel van Jan de Deckere of de Livinuskapel.
In 1501 wordt Sint-Salvators een kapittelkerk.
In de loop van de 17de eeuw krijgt het interieur onder invloed van de Contrareformatie een barokke aankleding.
In 1834 wordt het bisdom Brugge terug opgericht en wordt de Sint-Salvatorskerk verheven tot kathedraal.
Na de zware brand van 1839 wordt besloten om de middeleeuwse toren hoger te maken, wat in januari 1872 werd voltooid.
De kathedraal is bij Koninklijk Besluit van 25 maart 1938 beschermd als monument.

Een kathedraal is de kerk waar een bisschop zetelt. De benaming is afgeleid van het Latijnse woord “cathedra” (zetel). Dit meubel is in elke kathedraal terug te vinden. Een kathedraal is de belangrijkste kerk van een bisdom. Daarnaast fungeert de Sint-Salvatorskathedraal ook als parochiekerk van de Sint-Salvatorsparochie. Iedere dag wordt er eucharistie gevierd. De Sint-Salvatorskathedraal heeft nog een derde functie als kapittelkerk. Tussen 1501 en 1799 was reeds een kapittel van kanunniken aanwezig. Bij de heroprichting van het bisdom in 1834 werd deze traditie terug opgenomen. De kanunniken beschikten over een kapittelgebouw dat opgetrokken is tegen de zuidbeuk van de kathedraal. In 2002 werd deze aanbouw omgevormd tot Schatkamer en biedt een onderkomen voor de kostbaarste kunstwerken van de kathedraal.

De kathedraal bezit een uitzonderlijk rijk kunstpatrimonium die een periode bestrijkt van de 7de tot de 21ste eeuw. Niet minder dan acht kunstwerken zijn opgenomen in het Vlaamse “Topstukkendecreet”. Andere blikvangers zijn onder andere het barokke marmeren doksaal met het imposante beeld “God de Vader” (Artus Quellinus de Jonge), de 18de eeuwse preekstoel (Hendrik Pulinx Jr.), de reeks wandtapijten “Taferelen uit het leven van Christus” (J. van der Borcht) en het koorgestoelte daterend uit het tweede kwart van de 15de eeuw en meteen het enig bewaarde gotische koorgestoelte in West-Vlaanderen.

De kathedraal kan iedere dag gratis bezocht worden (uitgezonderd tijdens liturgische vieringen) van 10.00 u. tot 13.00 u. en van 14.00 u. tot 17.30 u. Zaterdag van 10.00 u. tot 13.00u en van 14.00 u. tot 15.30 u. Zondag van 11.30 u. tot 12.00 u. en van 14.00 u. tot 17.00 u.
De Schatkamer is gratis te bezoeken iedere dag van 14.00 u. tot 17.00 u. (zaterdag gesloten).