Sint-Pieterskerk

Geschiedenis

De collegiale Sint-Pieterskerk is een rooms-katholieke kerk in Leuven, gebouwd in de stijl van de Brabantse gotiek. Aan het kerkgebouw werd in de loop van de 15e eeuw gewerkt door enkele beroemde laatgotische bouwmeesters, waaronder Sulpitius van Vorst, Jan II Keldermans en Matthijs de Layens. Hoewel er tot in de 17e eeuw aan de kerk werd gebouwd, bleef de Sint-Pieterskerk onvoltooid; met name de twee westtorens hebben nooit hun volle hoogte bereikt.Aan de patroonheilige van de kerk, de apostel Petrus, ontlenen de Leuvenaars hun bijnaam Peetermannen.GeschiedenisDe geschiedenis van de Sint-Pieterskerk begint vermoedelijk met een houten kerk uit de 8e eeuw. Dit kerkje werd rond het jaar duizend vervangen door een stenen romaanse kerk. Deze had zes traveeën en een vierkant koor. Een eeuw later kwam daar een westbouw tegenaan, met drie torens, die er moet hebben uitgezien als het westwerk van de Sint-Servaasbasiliek in Maastricht. Tegen het koor werd rond 1070 de crypte gebouwd, waarvan het onderste gedeelte behouden is tijdens de bouw van de gotische kerk. Bij de restauratie na de Tweede Wereldoorlog is ze herontdekt. Tegenwoordig is de crypte toegankelijk voor publiek.