Pauscollege

Geschiedenis

Het Pauscollege is een studentenresidentie van de Katholieke Universiteit Leuven aan het Hogeschoolplein te Leuven.Het was paus Adrianus VI die bij testament na zijn overlijden in 1523 zijn Leuvense woning ter beschikking stelde als college voor behoeftige theologiestudenten. Een van zijn studenten, en goede vriend Godschalck Rosemondt van Eindhoven stelde hij ook aan als eerste voorzitter van dit college. De voorzitter werd later aangeduid als president, en kreeg de hulp van een directeur en meerdere subregenten . De beheersfunctie zou nadien nog uitgeoefend worden door onder meer Michel de Bay als president van 1550 tot 1586 en Leonce-Albert Van Peteghem als subregent tijdens de Tweede Wereldoorlog. Prof. Leijssen was de laatste president. Hij overleed op 25 december 2012 en tot op heden is er nog geen nieuwe president aangesteld. Het college had ook een bursarius, een fondsbeheerder die de fondsen voor de uitkering van studententoelagen beheerde en de mogelijkheid had studiekosten voor onvermogende studenten te dragen.Het gebouw werd sinds 1530 gestaag uitgebreid met een kapel, bibliotheek, studiezaal, verblijfsruimtes voor studenten, gasten en personeel, een graanzolder... In 1775 stortte één van de vleugels in, wat voor toenmalig president Lambert Ghenne de aanleiding was voor een grondige verbouwing met beperkt behoud van de nog bruikbare gedeeltes. Zijn broer, een landmeter, werd aangesteld als architect. Het gebouw werd tussen 1776 en 1778 gerenoveerd in classicistische stijl met een monumentale straatvleugel en twee haaks hierop geplaatste zijvleugels. In de korfboogpoort toegang werd het stichtingsjaartal 1523 gemarkeerd. De vierde achteraan gelegen vleugel met de hoofdingang werd in 1785 ontworpen door Montoyer in opdracht van keizer Jozef II zelf.