Martelaarsplein (Brussel)

Geschiedenis

Het Martelarenplein is een plein in het centrum van Brussel. Aan dit plein staan een aantal elegante neoclassicistische gebouwen waar verschillende Vlaamse ministers hun kabinet hebben, onder wie de minister-president van VlaanderenHet plein is ontworpen door architect Claude Fisco. Zoals vele zaken in Brussel wilden ze groots doen, maar konden het niet omdat het plein te klein was. Fisco loste dat op door de bovenste verdieping van de gebouwen in elkaar te drukken en door de straten niet midden in de blokken te laten toekomen maar langs de zijkanten.Oorspronkelijk heette het plein het Sint-Michielsplein. In de Franse revolutionaire tijd werd de naam gewijzigd in Blekerijplein omdat de Fransen niets moesten hebben van straatnamen met "Sint". De naam was toepasselijk omdat, voor de aanleg van het plein, zich op die plek bleekvelden voor de textiel bevonden.Tijdens de Belgische Revolutie in 1830 wisten de revolutionairen geen raad met de lichamen van de gesneuvelden, en besloten ze om een aantal van de doden te begraven op het plein. Het Voorlopig Bewind besloot, in 1831, om van het plein een nationale begraafplaats voor de slachtoffers van de revolutie te maken. In 1838 werd er ook een indrukwekkend monument met standbeeld en crypte opgericht. Het monument Pro Patria werd door de hofbeeldhouwer van koning Leopold I, met name Willem Geefs, gebeeldhouwd. De naam van het plein veranderde definitief in Martelarenplein.