Maria Hendrikapark

Geschiedenis

Het Maria-Hendrikapark is een park in de Belgische stad Oostende. Het park - door de Oostendenaars ook wel (He)t Bosje genoemd - werd aangelegd op verzoek van koning Leopold II, die het park aanvankelijk Bois de Boulogne wilde noemen naar het bekende landschapspark aan de rand van Parijs. Uiteindelijk werd het park genoemd naar Leopolds echtgenote Maria Hendrika van Oostenrijk.Het park werd aangelegd op de plaats van een verwilderd stuk bos, even buiten de oude stadswallen, ten zuiden van de kazerne. Het ontwerp was van de hand van de Duitse landschapsarchitect Eduard Keilig. Op aandringen van de koning, stond de Belgische regering in 1886 het stuk grond af waarop het park werd gerealiseerd. Het park was toen 27 hectare groot. De eerste werken werden beëindigd in 1892. De “Avenue de la Reine” verbond nu het park met de zeedijk en het Koninklijk Chalet, één van de wensen van Leopold II. Eind juli 1892 werden zowel de Koninginnelaan als het Maria-Hendrikapark officieel in gebruik genomen. De bouwwerken hadden het park omgevormd tot een recreatiedomein waar op de aangelegde paadjes kon gewandeld of gereden worden (met koetsen, wagens en vooral fietsen!). Om de aantrekkelijkheid nog te verhogen werd op het eiland van de vijver een café-restaurant gebouwd, de “Laiterie Royale” (het huidige “Koninginnehof”, of in de volksmond nog steeds “t Laiterietje”). Bij de aanleg van het park werd ook gedacht aan sport en cultuur. Een tweede drankgelegenheid, gekoppeld aan een schuttersvereniging, was de Armenonville (nog bestaand). In een loods, eerder gebruikt door de beeldhouwers van de Graaf de Smet de Naeyerbruggen, kwam een geschiedkundig museum, het Museum Liebaert (verdwenen). Langs de vaart aan de oostzijde kwam het clubhuis van de lokale roeivereniging (verdwenen). Er was ook een zwemschool, de Vrije Zwemmers Oostende, maar dit is bij de recente renovatie ook verdwenen.